Rury Flowtite produkowane w procesie ciągłego nawijania mają strukturę warstwową ścianki. Ciągłe włókna szklane o dużej wytrzymałości odpowiadają za odporność na naprężenia obwodowe wynikające z ciśnienia medium wewnątrz rury, podczas gdy cięte włókna zapewniają doskonałą odporność na naprężenia osiowe, uderzenia i obciążenia transportowe. Laminat strukturalny składa się z gęsto zbrojonych warstw, między którymi znajduje się zbrojony rdzeń z piasku kwarcowego o dużej gęstości, zapewniający optymalną sztywność przy zginaniu. Taka konstrukcja, uzupełniona warstwami ochronnymi, wytrzymuje wysokie ciśnienie wewnętrzne i charakteryzuje się doskonałą sztywnością, niezmienną w długim okresie czasu.
Rury Flowtite produkowane w technologii Flowtite wytwarzane są przy wykorzystaniu procesu ciągłego nawijania na matrycy. Ten proces pozwala na stosowanie ciągłych wzmocnień z włókna szklanego w kierunku obwodowym. W przypadku rur ciśnieniowych lub rurociągów układanych w wykopie otwartym główne naprężenie występuje w kierunku obwodowym, a zatem wprowadzenie wzmocnień w tym kierunku daje produkt o większej wytrzymałości przy niższych kosztach. Tworzy się bardzo skompresowany laminat, który maksymalizuje wkład trzech podstawowych surowców: ciągłe i cięte włókna szklane są wbudowywane dla uzyskania wysokiej wytrzymałości obwodowej i osiowej, a wzmocnienie piaskiem zapewnia zwiększoną sztywność poprzez dodanie dodatkowej grubości. Dzięki podwójnemu systemowi podawania żywicy, urządzenie może wytworzyć specjalną wewnętrzną warstwę żywicy do silnie korozyjnych zastosowań przy jednoczesnym użyciu standardowego typu żywicy dla strukturalnej i zewnętrznej części laminatu. Inne materiały takie jak welon szklany lub poliestrowy mogą być używane by zwiększyć odporność na ścierania, odporność chemiczną i do wykończenia rury.
Maszyna do produkcji metodą nawijania włókien składa się z trzpienia wykonanego z ciągłej taśmy stalowej, wspartego na cylindrycznych, obracających się belkach. Obrót belek przekłada się wskutek tarcia na obrót taśmy stalowej, a łożysko wałeczkowe umożliwia jej wzdłużny przesuw w taki sposób, że cały trzpień przesuwa się ruchem spiralnym w kierunku zespołu wyjściowego maszyny. Podczas gdy trzpień się obraca, czujniki elektronicznie nieprzerwanie odmierzają i sterują podawaniem wszystkich materiałów tworzących kompozyt na trzpień. Najpierw na trzpień nawijana jest folia rozdzielająca, a następnie włókna szklane w różnej postaci i ułożone w różny sposób, zanurzone w osnowie żywicy poliestrowej. Warstwy konstrukcyjne wykonuje się tylko z włókna szklanego i żywicy, natomiast warstwa rdzeniowa zawiera też krzemionkę. Po uformowaniu rury na trzpieniu poddaje się ją procesowi utwardzania żywicy, a później tnie na odcinki o żądanej długości. Końcówki odcinka rury są dokładnie obrabiane, by pasowały do łącznika rurowego.
1 Wykładzina wewnętrzna
